Door bemiddeling van monumentenzorg van de provincie Drenthe kreeg "De Wachter" de tekening van een oven, die oorspronkelijk bij bakker Van Breda in Annen heeft gestaan. Deze oven is nagebouwd in het museum.
Hoewel de oven oorspronkelijk met takkenbossen en turf warm werd gestookt, is dit in de tijd van vandaag niet meer realiseerbaar.
Het gebrek aan takkenbossen en al de eisen aan hygiëne staan dit in de weg. Daarom wordt de oven nu met een oliebrander verhit. In de oven wordt op ambachtelijke wijze brood gebakken. U kunt zien hoe bakkers hun deeg kneden, verdelen en opmaken voordat het de oven in gaat. Het geurt heerlijk als de koeken, broodjes of krentenbroden weer uit de oven komen.

De producten (diverse soorten brood en krentenbrood, hardbrood, lekkers bij de koffie, molenkoeken, worstenbroodjes etc.) kunt u in de bakkerswinkel aanschaffen.

De bakkerswinkel is een replica van de bakkerswinkel van Frölich uit Winschoten,
Hij is bij De Wachter nagebouwd en van hieruit worden de door de bakkers gebakken producten verkocht.
De inrichting is authentiek met rekken en trommels.
Het is het domein van de bakkersvrouw.
Van hieruit kunt u ook iets bestellen voor bij de koffie(gebak/krentenbrood)  of voor de lunch (pannenkoek).

De Wachter bezit ook nog een 2 authentieke bakkerskarren (handkar en paard en wagen)

De boer van nu werkt met grote tractoren en machines.
Bij De Wachter gaan we terug naar het handwerk en de oude hulpmiddelen.
Op de grote museumzolder is veel te zien van de boerderij van toen.
Van alles is te vinden van het gemengd bedrijf (koeien en akkerbouw).
Ook het veen ontbreekt niet.
Gereedschappen, een dorsmachine en allerlei lichte machines zijn er te zien.
Ook het slachten van en varken voor eigen gebruik is uitgebeeld.
Een groot deel van de collectie komt uit de verzameling van Jan Barkhof uit Yde.

Klompenmaker Westerhof uit Tynaarlo schonk in 2001 zijn complete klompenmakerij aan De Wachter.
Totdat de nieuwbouw van De Wachter klaar was (2007) ging hij in Tynaarlo door met klompenmaken.
Daarna ging hij als vrijwilliger bij aan de slag om zijn geliefde vak te demonstreren aan de bezoekers van het museum.
De gemaakte klompen zijn dan ook nog steeds te koop.

De molenaar is verantwoordelijk voor de gehele molen.
Hij zorgt er voor dat de wieken naar de wind staan door de kap te "kruien".
De weersvoorspelling kent hij uit zijn hoofd en de wolken met zware buien ziet hij al van ver aan komen.
Zo nodig zet hij de molen stil, door middel van de vangketting op de stelling of omloop.
Hij houdt tijdens het molen de kwaliteit van het meel in de gaten.
Ook zorgt hij dat de groeven tussen de stenen van voldoende diepte zijn. Zo nodig verdiept hij die met een scherpe hamer,  dat heet "billen".
Bij vreugde en verdriet zet hij de wieken in de vreugde of de rouwstand.

De familie Timmer begon in Noordlaren omstreeks 1890 met de verkoop van kruidenierswaren.
Vier geslachten hielden dit vol.
Het oorspronkelijke winkeltje met inhoud vindt u in "De Wachter".
U kunt hier uw ogen uitkijken aan artikelen en merken, die vaak niet meer te koop zijn. En aan elk ervan zit een verhaal.

Je ziet en hoort hier (oudere) opa's en oma's aan kinderen en kleinkinderen uitleggen "hoe het was".

Hier gaan ook nog steeds de specerijen en snoepjes uit grootmoeders tijd over de toonbank.

De olieslager is het oudste ambacht bij De Wachter.
In 1851 stond hij bij de start van molen De Wachter.
In de olieslagerij wordt het gehele proces van olieslaan getoond.
Het begint met lijnzaad, dat na molen en verwarmen wordt uitgeperst.
Het is indrukwekkend hoe heipalen door grote assen en tandwielen worden aangedreven.
De olieslagerij kan ook met electriciteit worden aangedreven, zodat er altijd kan worden gedemonstreerd,

Jarenlang had Andries Post een schoenmakerij op de hoek van de Telefoonstraat en de Tiphofweg in Zuidlaren.
Toen hij daar mee stopte besloot hij vrijwilliger te worden bij De Wachter.
Hij werd suppoost, rondleider en receptionist.
Toen hij in 2012 naar een serviceflat verhuisde kon hij, alles wat hij in zijn schuur had opgeslagen, onmogelijk meenemen.
Zijn complete schoenmakerij schonk hij aan De Wachter. Tot aan de laatste spijkertjes toe.

Wat reeds de oude Tubal wist
is door geen smid ooit betwist
Het ijzer is een stug metaal
maakt ruggen krom en hoofden kaal.

(Tubal is de kleinzoon van Noach en volgens overlevering de eerste smid.)

Het smids vak is, zo blijkt uit bovenstaand versje, is een zwaar beroep.
Bij De Wachter demonstreren de smeden dat.
Ze doen dat in de smederij, het gebouw dat afkomstig is uit de Koningstraat uit Zuidlaren.
Smid Bruininkmeijer smede hier meer dan 100 jaar geleden.
Na het overlijden van het laatste familielid is het smederijje afgebroken en binnen bij De Wachter weer opgebouwd.

De geuren is het eerste wat je opvalt als je de specerijenmaalderij binnenstapt.
Kaneel, peper, nootmuscaat en kruidnagelen worden hier gemalen.
Verder is er veel te zien over de Oostindische Comagnie en alle producten die naar Nederland werden verscheept.
Ook het verhaal van Willem Barentz en Nova Zempla is hier te vinden.
De specerijenmaalderij is een replica van de maalderij die er rond 1900 heeft gestaan.
Hij heeft een eigen verhaal, dat door de vrijwilligers graag aan u wordt verteld.

De stelmaker is een oud ambacht. Hij maakte wagenstellen voor de boeren in het dorp.
Verder maakte hij alles van hout. De wagenwielen bracht hij naar de smid die er een hoepel om smeedde.
De stelmakerij bij De Wachter is afkomstig uit Gieten. De Gebr. Dijkhuizen hebben hiermee vele, vele jaren hun klanten bediend. Ze zaagden bomen en maakten alles waar hout aan zat.
Van schopsteel tot een complete wagen.